fishing net at Bay of Bengal

 

வலை வீசும் மீனவனுக்கு கடல்தானே சாமி !!!

Necklace !! Ethnic designer wear !!

 

Necklace !!   Ethnic designer wear !!

பூமி சக்கரவள்ளி கிழங்கு ~ Ramkand Mool

Likely you have seen this sold road-side and perhaps have tasted it too – it is delicious and learnt from Sri Guruji Gopalavalli dhasar, its connection with Bhagwan Sree Ramapiran.

 

This drum-shaped, reddish-brown tuber with paper-like consistency, is  said to be harvested once in 12 years.  It indeed is a  lesser-known variety of tuber, which is commonly called kand mool in north India and boomi sakkarai valli kizhangu in Tamil Nadu.  It could sound alien to you. Most aspects of the tuber such as its origins and nourishing properties remain a mystery even to scientists and botanists who have been trying to make headway with its DNA testing for years now. 

வட்டவடிவில் தென்னங்குருத்தை போன்ற வடிவமைப்பு கொண்டது. இந்த குருத்தின் மேல் புறத்தை சுற்றிலும் சீவிவிட்டு நடுவில் இருக்கும் மென்மையான பகுதியை மட்டும் சாப்பிடுவார்கள். அதை சாப்பிடுவதால் சிறுநீரகங்களுக்கு நல்லது என்கிறார்கள். அதைத்தாண்டியும் நிறைய நன்மைகள் அதனுள் இருக்கின்றன. ஆனால் இது எல்லா சமயங்களிலும் கிடைக்காதாம், 12 வருடங்களுக்கு ஒருமுறை தான் விளையுமாம்.  

The unassuming not so common,  street snack makes its annual appearance during summer. It’s served as  nice and thinly cut slices, wrapped in banana leaves, and generously seasoned with honey, palm sugar, lime, salt, and chilli powder. Vendors claim that consuming it can cool your stomach, quench your thirst, and keep you satiated.  It  grows mainly in Yelagiri, Kollimalai, Chikmagalur, and parts of Bengaluru. A kilo costs around Rs 900, and on the streets a slice is sold at Rs.50/-  can be more  depending on its size and availability!   

A couple of years back chanced upon it accidentally near Velachery. With lime and other garnishing it was  mildly astringent yet sweet, crunchy, and soft to bite.    

கிராமங்களில் பனங்கிழங்கு, சக்கரை வள்ளி கிழங்கு, மரவள்ளி கிழங்கு போன்றவை சாதாரணமாக கிடைக்கும். நகரங்களில் நாம் தள்ளுவண்டிகளில் வரும் இவற்றை வாங்கி சாப்பிட தயங்குவோம்.  புதிது புதிதாக வரும் பேர் தெரியாத, சுவை தெரியாத பழங்களை அதிக விலை கொடுத்ததும் வாங்கும் நாம், இந்த  பூமி சர்க்கரை வள்ளிக்கிழங்கை   பெரிதாக கண்டுகொள்ள மாட்டோம்.  சமீப காலங்களில் சில இடங்களில் விற்கிறார்கள். ஆனாலும் நாம் வாங்கி சாப்பிடுவதில்லை. பூமி சர்க்கரை வள்ளிக்கிழங்கு ஏராளமான மருத்துவ குணங்களைக் கொண்டிருக்கிறது என்கிறார்கள்.

 

குருஜி கோபாலவல்லி தாசர் சமீபத்தில் ஒரு பதிவில்  எம்பெருமான் ஸ்ரீராமன்  வனவாசம் சென்று காட்டுக்குள் இருந்த போது உடலை வலிமையாக வைத்துக் கொள்ள இந்த பூமி சர்க்கரை வள்ளிக்கிழங்கை  சாப்பிட்டாராம் என்று குறிப்பிட வலை பக்கங்களில் தேடியதில், இது குறித்த நிறைய தகவல்கள் உள்ளதை படிக்க முடிந்தது.  இது ராம் கந்தமூல் என அழைக்கப்படுகின்றது. 

Ram Kand Mool is a drum-shaped tuber mainly found in Indian states of Karnataka, Andhra Pradesh, Telangana and Maharashtra.  It is a lesser-known variety of tuber and root-fruit. Even though its identity is mysterious, it is believed to be the flowering stalk of Century plant (Agave Sisalana or Sisal) via research. It is believed   that Lord Rama consumed this root-fruit when he was in exile for 14 years. 

In the 1980s, the Indian botanists unsuccessfully tried to find more information on Ram Kand Mool. Later in 1994, the Shivaji University, Kolhapur resorted to DNA fingerprinting to identify the Ram Kand Mool plant and concluded that it is a variety of Agave americana. The anatomical study showed the plant is a typical monocotyledonous vascular bundle arrangement. However, this added more confusion, as monocots have adventitious roots and not a tap root system. Hence, to find out the source, the plant material was obtained from a vendor from Jyotiba Temple in Kolhapur district, Maharashtra. The slices of approximately 4.5 inches radius and 2–3 mm breadth were brought to the laboratory and DNA was extracted from slices of Ram Kand Mool. Its purity was searched on agarose gel. The plastid locus for maturase k was selected to identify the plant species. The similarity search revealed 89 per cent identity with the partial sequence of the plastid locus maturase of Agave sisalana.   

In cities,  Ram Kand Mool may be available  during summer. It is served as thinly cut slices as a street snack, wrapped in leaves or papers, and eaten raw. It is seasoned with honey, palm sugar, lime, salt and chilli powder.

 

பூமிசக்கரை கிழங்கு, வட இந்தியாவில் இதனை ராம் காந்த் மூல் (Ram Kand Mool) என அழைப்பர். மனிதத் தோல் நிறமும், யானைக் கால் அளவு பருமன் கொண்ட உருளை வடிவ கிழங்கு ஆகும். இது கர்நாடகா, ஆந்திரப் பிரதேசம், தெலங்கானா, மத்தியப் பிரதேசம் மற்றும் மகாராட்டிரா மாநிலங்களிலும் மற்றும் பாகிஸ்தானிலும் விளைகிறது. இது அதிகபட்சம் 2 மீட்டர் உயரத்திற்கு வளரும் செடி வகை ஆகும். இதன் இலைகள் சிறிதாக உள்ளது.  இதனை வேரில் விளைந்த பழம் என பச்சையாக உண்கின்றனர். ராம் காந்த் கிழங்கு, ஒரு வகை ஆனைக் கற்றாழை செடியின் வேர்ப் பகுதியாகும். இராமர், சீதை மற்றும் இலக்குவன் 14 ஆண்டுகள் வனவாசத்தில் இருந்தபோது பூமிச்சர்க்கரை வேர்க் கிழங்கை உணவாக உண்டதாக   தொன்ம நம்பிக்கையாகும்  

 

Here is a video of it being sliced and served and some photos taken at Bazhullah Street, T Nagar, Chennai 600 017 recently.

 
Regards – S Sampathkumar
12.12.2025 

பானுவே, பொன்செய் பேரொளித் திரளே ! Mahakavi Bharathiyar and Sun

Mahakavi Subrahmanya Bharathiyar was a visionary – his thoughts were very high, noble, stoked freedom fire.  

Surya Bhagwan, the radiant Hindu Sun God, embodies life, strength, and cosmic order. Worshipped since Vedic times, he appears daily as a visible divine presence nourishing the world. Revered in sacred texts, Surya is reverred in temples like Konark and Modhera, and rituals like Surya Namaskar inspiring millions. Major festivals Makar Sankranti, Pongal, and Chath Puja honour him.   

சாதாரண கவிஞர்கள் பெண்ணை, பெண்மணிகளின் முகத்தை,  நிலவோடு ஒப்பிட்டு பாட்டெழுதி வாழ்வார்கள்.  சுப்ரம்மண்ய பாரதியார் மஹாகவி - அவர் நிலவை முகம் காட்ட சொல்லவில்லை  சூரியனை நோக்கி இறைஞ்சும் கவிமனம் அவருடையது.  ‘காலை வேளையில், கடற்கரையில், சூரியன் மேகங்களால் மூடப்பட்டிருக்க, முகம் காட்டும்படி அவனை வேண்டிப் பாடிய பாடல்கள் இவை’ என்று ஒரு சம்பிரதாயமான குறிப்பு ‘பாரதியார் கவிதைகள்’ நூலில் கொடுக்கப் பட்டுள்ளது. இது மிக மேலோட்டமான ஒரு குறிப்பு. மற்றபடி அப்பாடலில் வேதாந்தக் கருத்துகள் அழகுற அமைந்து வருவது நன்கு வாசித்தால் புரியும்.  

உண்மையில் சூரியனை முகம் காட்ட இறைஞ்சும் அந்தக் கம்பீரமான குரல் மிகவும் புராதனமானது. வேத ரிஷியின் குரல் அது. அதன் நீண்டகால ஒத்திசைவு அதிர்வுகளில் ஒன்றே பாரதியின் கவிதை. இதை உணர்த்துவது போலவே அந்தப் பாடல் “சுருதியின் கண் முனிவரும்” என்று தொடங்குகிறது.  

மகாகவி பாரதியார் சூரியனைப் போற்றி பல பாடல்களை இயற்றியுள்ளார், குறிப்பாக "சூரிய தரிசனம்" என்ற தலைப்பில் 3 பாடல்கள் அமைந்துள்ளன.  இதில் சூரியனின் பெருமையை, வேத கால ரிஷிகளின் குரலாக, பிரபஞ்சத்தின் முதல் பொருளாகப் போற்றிப் பாடுகிறார், மேலும் காயத்ரி மந்திரத்தையும் தமிழில் மொழிபெயர்த்துள்ளார், சூரியனை வணங்கிப் போற்றும் அவரது பாடல்கள் அவரது ஆன்மிக நம்பிக்கையையும், இயற்கையின் சக்தியின் மீதான பக்தியையும் காட்டுகின்றன.  பாரதியாரின் பாடல்கள் வெறும் இயற்கையைப் போற்றுவதோடு நின்றுவிடாமல், சூரியனை பிரபஞ்சத்தின் முதல் சக்தி, ஒளி, மற்றும் ஜீவன்களின் ஆதாரம் எனப் போற்றி, அதன் மூலமாக இறைவனையும், பிரபஞ்சத்தின் ரகசியத்தையும் உணர்த்துகின்றன.  

சுருதியின்கண் முனிவரும் பின்னே

தூமொழிப் புலவோர் பலர் தாமும்

பெரிது நின்றன் பெருமை யென்றேத்தும்

பெற்றி கண்டு உனை வாழ்த்திட வந்தேன்:

பரிதியே பொருள் யாவிற்கும் முதலே,

பானுவே, பொன்செய் பேரொளித் திரளே,

கருதி நின்னை வணங்கிட வந்தேன்;

கதிர்கொள் வாண்முகம் காட்டுதி சற்றே.

 

The seers of the Vedas and the poets

Of pure and unsullied utterances,

Conscious of your great glory, have hailed you.

This witnessing, I have come to bless you.

O sun, First of all beings! O Surya!

Auric orb great of effulgent splendour!

I have come to offer my adorations;

Pray, reveal to me your bright-rayed visage.

 

 (சுருதி – வேதம்; தூமொழி – தூய மொழி; பெற்றி – தன்மை; பரிதி, பானு – சூரியனின் திருப்பெயர்கள்; வாண்முகம் – ஒளியுடைய முகம்) 

In Hinduism, Surya is the primary solar deity, depicted riding a chariot drawn by seven horses representing the days of the week and colors of light. He is considered the source of life and cosmic dynamics.  

In Ancient Egypt -   Ra is  the god of the sun and creator of the world and other deities. He travels across the sky in a solar barque by day and through the underworld at night, battling chaos.  In Ancient Greece, the  personification of the Sun, Helios is  a Titan who drove a four-horse chariot across the sky daily. He is an all-seeing witness to events on Earth and was primarily worshipped on the island of Rhodes. In ancient Rome,  the Roman equivalent of Helios, later developed into Sol Invictus ("the Unconquered Sun"). His festival was celebrated on December 25th, a date later adopted by Christians for Christmas. Amaterasu     Shinto (Japan) – is the Sun goddess and one of the central deities in Shinto belief. The Japanese Imperial family is traditionally believed to be descended from her.  In Mesopotamia, Utu in Sumerian mythology, Shamash is  the god of the sun and justice, believed to see everything on Earth during his daily journey.  For Aztecs, the God of the Sun and war- Huitzilopochtli,  who required daily offerings (including human sacrifices in mythology) to ensure he would traverse the sky and not be defeated by the night.

 

Here is a picture of Mahakavi Bharathiyar statue in Marina beach opposite to PWD in Kamarajar Salai (Beach Road) with Sun honouring him.

 
Regards – S Sampathkumar
12.12.2o25