Inscribing One's name !! 'செப்பேடுகள்' ~ art of writing on Utensils

Inscribing  one’s name (not on  copper plate but on utensil!)

 

Epigraph – is a short phrase or sentence, etc. on a building or statue, or as an introduction to a book or a part of it.  The word epigraphy is derived from two Greek words viz., epi meaning on or upon and graphie meaning to write.  Epigraphy is the study of writings engraved on stone, metal and other materials lie wood, shell etc., known as ‘inscriptions’ or ‘epigraphs’.  A person who is engaged in the decipherment and interpretation of the epigraphs is called an epigraphist.  

India is rich in epigraphical wealth. It is estimated that so far more than one lakh inscriptions have been discovered from the length and breadth of the country, and still a large number of inscriptions have to be brought to light by conducting an intensive and systematic survey of our vast sub- continent.  Epigraphy forms one of the very important sources for understanding the history and culture of the Indian people.  

"தாமிரப் பட்டயம்"   is Copper Plate Inscription. It refers to an ancient document, usually a deed or grant, inscribed on copper plates, commonly used in ancient times to record royal grants, land ownership, and other important legal or historical information.  

பட்டயத்தில் பெயர் பொறித்தல் என்பதை ஆங்கிலத்தில் "engraving a name on a charter" அல்லது "inscribing a name on a charter" என்று கூறலாம். "Charter" என்பது பட்டயம் அல்லது அரசு ஆவணம் போன்றவற்றை குறிக்கும். "Engraving" அல்லது "inscribing" என்பது ஒரு பொருளின் மேற்பரப்பில் பொறிப்பது அல்லது எழுதுவது போன்ற செயல்களை குறிக்கும்.

நமக்கு வரலாற்றின் பல நினைவுகளை அளித்துள்ளவை 'செப்பேடுகள்'.  செப்பேடு என்பது பழங்காலத்தில் அரசர்களால் கோவில்களுக்கு கொடை அளித்ததையும், வம்சாவளியையும், போர்க்குறிப்புகளையும், மரபு வழிக்கதைகளையும் உலோகத் தகடுகளில் பொறித்து வைத்ததாகும். அவை தொல்லியல் சான்றுகளாகவும் பயன்படுகின்றன.  செப்பேடுகள் (Copper plates) என்பவை செம்பு, வெள்ளி அல்லது தங்கத் தகடுகளில் வெட்டப்பட்ட ஆவணங்கள்.  

தமிழகத்தின் வரலாற்றின் முக்கியமான பகுதியை வெளிப்படுத்திய செப்பேடுகள் திருவாலங்காட்டில் கிடைத்தன. ஒரு பெரிய வளையத்தில் சேர்த்து சோழ முத்திரையுடன் தமிழிலும், வடமொழியிலும் பொறிக்கப்பட்ட சாசனங்களுடன் கிடைத்த அந்த 22 செப்பேடுகள் சோழர்களின் வரலாற்றை நன்கு புலப்படுத்தின.  தொண்டை நாட்டுப் பாடல் பெற்ற தலங்களுள் காளியோடாடும் இரத்தினசபையான திருவாலங்காடு காரைக்கால் அம்மையார் முத்திப்பெற்ற திருத்தலமாகும். சோழர்கள் ஆட்சிக்காலத்தில் திருவாலங்காடு மிகுந்த சிறப்பினைப் பெற்றிருந்தது என்பதனை இக்கோயில் இறைவர்க்கு அரசர்கள் அளித்த கொடைக்கல்வெட்டுகள் மூலம் அறிய முடிகின்றது.  

          முதலாம் இராஜேந்திர சோழன் வழங்கிய இவ்வூருக்கான நிலதானம் பற்றிய ஆணையை திருவாலங்காடு செப்பேடு தெரிவிக்கின்றது. 1903-இல் இக்கோயில் திருப்பணியின் போது சில ஐம்பொன் சிலைகளுடன் 31 ஏடுகளைக் கொண்டு இச்செப்பேட்டுத் தொகுதி கண்டறியப்பட்டது. கோனேரின்மை கொண்டான் இராஜேந்திரன் முடிகொண்ட சோழபுரம் (பழயாறை) மாளிகையில் இருந்து வெளியிடப்பட்ட ஆணை. பழையனூர் கிராமத்தை பிரித்து திருவலாங்காடு கோவிலுக்கு தேவதானமாக அளித்ததை இந்த செப்பேடுகள் விவரிக்கின்றன.  

அவ்வாறு தனமாக அளிக்கப்பட இந்த கிராமம் அனைத்து வரிகளிலுமிருந்து விலக்கு அளிக்கப்படுகிறது.. ஏற்கனவே பிரம்மதேயமாக இருந்த இந்நிலத்தை தேவதானமாக மாற்றி வேளான் நிலமாக கோவிலுக்கு தானமாக வழங்கப்படுகிறது.தானமாக வழங்கப்பட்ட நிலத்தின் பரப்பளவை ஒரு பெண் யானையை அழைத்துச்சென்று நிலங்கள் அளிக்கப்பட்டதாக செப்பேடுகள் குறிப்பிடுகின்றன.  பெண் யானை நடந்து போன பாதையை துல்லியமாக அதிகாரிகள் அடையாளமிட்டு, இதற்குள் அடங்கிய நஞ்சை மற்றும் புஞ்சை வயல்கள், வீடுகள், தோட்டங்கள், ஆறுகள், வாய்க்கால், நீர் இல்லா தரிசு நிலங்கள், கன்று மேயுமிடம் , குளமும் கொட்டகமும் , புற்று , காடு , ஓடையும் உடைப்பும் , ஆறும் ஆற்று படுகையும் , மீன்பயில் பள்ளம் ,மேல் நோக்கி வளர்ந்த மரங்கள், கீழ் நோக்கி தோண்டிய கிணறுகள்,கிடங்கும் ஏரியும், உடும்பு ஓடி ஆமைகள் ஊர்ந்து செல்லும் பகுதி, இவை அனைத்தும் தேவதானமாக கோவிலுக்கு வழங்கப்பட்டது என இந்த செப்பேடுகள் சொல்லுகின்றன.  

Inscribing one’s name is very important.  A few decades ago, you would find talented people sitting in front of every shop selling Utensils.  Utensils when gifted at the time of marriage and on occasions, would bear the name of the Bride & groom or the name of donor.  This art is on the wane as the Sales are down and writing the names on its has been antiquated.  

In fact, 3 or 4 decades ago – the Dabara-tumblers in Hotels would have an inscription on them இது ...'_______' ஹோட்டலில் திருடப்பட்டது.   - the thought was – none would steal that property of the Hotel as the inscription would show them in poor light.

: -  https://youtube.com/shorts/3v31FCuFIVY  

Here is an artist inscribing the name on a Temple Bell – it actually is tough and the writing is very artistic.  

Regards – S Sampathkumar
19.8.2025